Δύο έμβρυα μέσα στη μήτρα της μητέρας τους συζητούν.
Χάριν ευκολίας ας ονομάσουμε αυτά τα δίδυμα Εγώ & Πνεύμα.
Το Πνεύμα λέει στο Εγώ.
«Ξέρω πως δύσκολα θα το πιστέψεις, αλλά ειλικρινά πιστεύω ότι υπάρχει ζωή μετά τη γέννηση».
Το Εγώ απαντά
« Άσε τις γελοιότητες.
Κοίτα γύρω σου.
Αυτό μόνο υπάρχει.
« Άσε τις γελοιότητες.
Κοίτα γύρω σου.
Αυτό μόνο υπάρχει.
Γιατί πρέπει πάντοτε να ψάχνεις για κάτι έξω από αυτή την πραγματικότητα;
Δέξου ότι σου δίνει η ζωή.
Βολέψου εδώ που βρίσκεσαι & ξέχνα τις ανοησίες για τη μετά τη γέννηση ζωή».
Το Πνεύμα σωπαίνει για λίγο.
Όμως κάτι μέσα του δεν το αφήνει να ησυχάσει.
«Εγώ, μη θυμώσεις, αλλά θέλω να σου πω & κάτι άλλο.
Πιστεύω ακόμα ότι υπάρχει μια μητέρα».
«Μία Μητέρα!» καγχάζει το Εγώ.
«Τι παραλογισμοί είναι αυτοί;
Δεν έχεις δει ποτέ Μητέρα.
Γιατί δεν μπορείς να αποδεχθείς πως ότι βλέπεις, μόνο αυτό υπάρχει;
Η ιδέα της Μητέρας είναι τελείως τρελή.
Μόνο εσύ & εγώ υπάρχουμε εδώ.
Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Άντε τώρα, κρατήσου από αυτόν τον λώρο.
Πήγαινε στη γωνιά σου & σταμάτα τις ανοησίες.
Πίστεψε με, δεν υπάρχει Μητέρα».
Δεν έχεις δει ποτέ Μητέρα.
Η ιδέα της Μητέρας είναι τελείως τρελή.
Μόνο εσύ & εγώ υπάρχουμε εδώ.
Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Άντε τώρα, κρατήσου από αυτόν τον λώρο. Πήγαινε στη γωνιά σου & σταμάτα τις ανοησίες.
Πίστεψε με, δεν υπάρχει Μητέρα».
Το Πνεύμα απρόθυμα σταματά τη συζήτηση με το Εγώ, δεν μπορεί όμως να κρατηθεί για πολύ.
«Εγώ»,
εκλιπαρεί,
«σε παρακαλώ, άκουσε με χωρίς να απορρίπτεις τις σκέψεις μου.
Δεν ξέρω γιατί, αλλά έχω την εντύπωση ότι αυτές οι συνεχείς πιέσεις που νοιώθουμε & οι δύο, αυτές οι κινήσεις που μερικές φορές μας κάνουν να νοιώθουμε άβολα, αυτές οι συνεχείς αλλαγές θέσης & αυτός ο χώρος που καθώς μεγαλώνουμε γίνετε όλο & πιο στενός, όλα μας προετοιμάζουν για έναν μέρος γεμάτο φως & ότι πολύ σύντομα θα βρεθούμε εκεί».
εκλιπαρεί,
«σε παρακαλώ, άκουσε με χωρίς να απορρίπτεις τις σκέψεις μου.
«Τώρα σιγουρεύτηκα ότι παραλογίζεσαι τελείως», απαντά το Εγώ.
«Αφού μόνο στο σκοτάδι έχεις ζήσει.
Δεν έχεις δει ποτέ φως.
Πως σου κατέβηκε τέτοια ιδέα;
Αυτές οι κινήσεις & οι πιέσεις που αισθάνεσαι είναι η πραγματικότητά σου. Είσαι μια αυτόνομη, ξεχωριστή ύπαρξη.
Αυτό είναι το ταξίδι σου.
Άντε τώρα, κρατήσου από το λώρο σου & κάνε μου τη χάρη να ησυχάσεις».
Το Πνεύμα ησυχάζει για λίγο, τελικά όμως δεν μπορεί να κρατηθεί.
« εγώ, μια κουβέντα μόνο & μετά δεν θα σε ξαναενοχλήσω».
«Άντε, πες το».
Απαντά το Εγώ εκνευρισμένα.
Απαντά το Εγώ εκνευρισμένα.
«Καλά εσύ, Πνεύμα, τα έχεις χάσει τελείως.
Τώρα πια δεν μου μένει καμιά αμφιβολία».
Τώρα πια δεν μου μένει καμιά αμφιβολία».
Αγάπη & φως
Από το βιβλίο τουWayne Dyer
Ο Ιερός σου εαυτός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου