«"Πόσο κάνει;" λέω
στη μοίρα μου. "Τι χρωστάω;" Τόσο... μου λέει. Πάρ' τα και δίνε του.
Έχω ένα ραντεβουδάκι με την επόμενη μέρα."
"Ποιος πήγε αλήθεια ποτέ να δει αυτές τις γυναίκες τις «δυναμικές», τα «τα παλικάρια», τους «βράχους» το βράδυ που ξαπλώνουν στο
κρεβάτι τους και κλείνουν το φως;
Ποιος πήγε ποτέ να τις δει τη στιγμή που ξεφασκιώνουν την καρδιά τους και την αφήνουν να γείρει στο μαξιλάρι και να γλύψει τις πληγές της;
Κανείς. Ούτε ο θεός. Σίγουρα."
"Θέλω να ντυθώ κλόουν για πάρτη μου. Να χαρώ. Να παίξω.
Να διασκεδάσω. Αν είναι τόσο μπαγαπόντης ο έρωτας και μου την έχει στήσει… χαλάλι
του."
"Κάθε φορά που πέφτει η βροχή πάνω στο τριαντάφυλλο, θα
σου στέλνω ένα φιλί να κρύβεις τ' όνειρό σου."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου