Πέμπτη 17 Απριλίου 2014

Σήμερον κρεμάται επί ξύλου



Σήμερον κρεμάται επί ξύλου,
ο εν ύδασι την γην κρεμάσας.
Στέφανον εξ ακανθών περιτίθεται,
ο των αγγέλων βασιλεύς.
Ψευδή πορφύραν περιβάλλεται,
ο περιβάλλων τον ουρανόν εν νεφέλαις.
Ράπισμα κατεδέξατο,
ο εν Ιορδάνη ελευθερώσας τον Αδάμ.
Ήλοις προσηλώθη, ο νυμφίος της Εκκλησίας.
Λόγχη εκεντήθη, ο υιός της Παρθένου.
Προσκυνούμεν σου τα Πάθη, Χριστέ.
Δείξον ημίν και την ένδοξόν σου Ανάστασιν.

Σας δίνω τον κορυφαίο αυτό ύμνο και στην σημερινή γλώσσα.

Σήμερα κρεμ
ται πάνω στ ξύλο
κενος πο κρέμασε τ γ
πάνω στ
δατα.
Στεφάνι
π γκάθια
φοράει στ
ν κεφαλή,
κενος πο εναι
βασιλις τν γγέλων.
Ντύνεται μ
ψεύτικη πορφύρα
α
τς πο περιβάλλει τν οραν
μ
σύννεφα.
Δέχτηκε ράπισμα,
κενος πο στν ορδάνη
(δι
το βαπτίσματός του)
λευθέρωσε τν δμ
π τ δεσμ τς μαρτίας.
Μ
καρφι καρφώθηκε
Νυμφίος τς κκλησίας.
Μ
λόγχη κεντήθηκε
Υἱὸς τς Παρθένου.
Προσκυνο
με τ πάθη σου Χριστέ.
Δε
ξε σέ μς κα τν νδοξή σου νάσταση.
http://www.acrobase.gr/showthread.php?t=37582       

Σήμερον κρεμάται επί ξύλου-Πέτρος Γαϊτάνος




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου