Ένα κορίτσι στο μάθημα αγάπης είπε:
«Ξέρω γιατί απελπίζομαι τόσο συχνά.
Είναι γιατί θέλω να με αγαπούν όλοι, όμως αυτό δεν γίνεται».
« Θα μπορούσα να είμαι το πιο γευστικό, ζουμερό, το πιο συναρπαστικό ροδάκινο του κόσμου & να προσφέρομαι σε όλους.
Υπάρχουν όμως άνθρωποι που είναι αλλεργικοί στα ροδάκινα.
Αυτοί θα θελήσουν ίσως να γίνω μπανάνα».
Πόσο συχνά δεν γινόμαστε μπανάνες για άλλους που δεν θέλουν ροδάκινα.
Είναι προτιμότερο να πεις στον άλλον:
« Λυπάμαι πολύ που δεν μπορώ να είμαι μπανάνα.
Θα το ήθελε πολύ να ήμουν μπανάνα για σένα.
Βλέπεις όμως είμαι ροδάκινο».
Και ξέρεις τι θα συμβεί τότε;
Αν περιμένεις αρκετά θα βρεις κάποιον που του αρέσουν τα ροδάκινα & μετά θα μπορείς να ζεις σαν ροδάκινο & όχι σαν μπανάνα.
Σκέψου πόσο χάσιμο ενέργειας που θα έχεις προσπαθώντας να γίνεις μπανάνα όταν είσαι ροδάκινο.
Λεο Μπουσκάλια
Να ζεις να αγαπάς & να μαθαίνεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου