Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΕΠΕ

Ο Πέπε είναι το είδος του ανθρώπου που ο καθένας θα ήθελε να είναι. 

Πάντα χαρούμενος, είχε πάντα κάτι θετικό να πει. 

Όταν κάποιος τον ρωτούσε πως είναι, πάντα έλεγε :

 

«Δεν θα μπορούσα να είμαι καλύτερα»!

Eίχε αλλάξει πολλές φορές δουλειά και αρκετοί από τους συναδέλφους του τον ακολουθούσαν. 

Ο λόγος που τον ακολουθούσαν ήταν η στάση του. 

Ήταν γεννημένος ηγέτης. 

Αν ένας από τους υπαλλήλους είχε μια κακή μέρα, αυτός ήταν πάντα εκεί για να του δείξει την θετική πλευρά της κατάστασης.

Μια μέρα πήγα να τον δω και του ρώτησα : 

 

"Δεν καταλαβαίνω. 

Δεν μπορεί να είσαι πάντα τόσο σίγουρος".

Ο Πέπε μου απάντησε: 

“Κάθε πρωί ξυπνάω και λέω στον εαυτό μου 'Πέπε, έχεις δύο επιλογές τώρα : 

Μπορεί να είσαι σε καλή ή σε κακή διάθεση'.

Διαλέγω να είμαι σε καλή. 

Κάθε φορά που κάτι πάει στραβά, μπορώ να επιλέξω να το παίξω θύμα ή να μάθω κάτι από την εμπειρία. 

Διαλέγω να μάθω".

- "Πως το κάνεις"; ξαναρώτησα

- "Κάθε φορά που κάποιος έρχεται να μου παραπονεθεί, μπορώ να δεχθώ τα παράπονά του ή να του δείξω την θετική πλευρά της ζωής. 

 Επιλέγω να του δείξω την θετική πλευρά". 

- "Ναι, φυσικά, αλλά δεν είναι τόσο εύκολο", απάντησα.

 

- "Si, είναι", δήλωσε ο Πέπε​​. 

"Τα πάντα στη ζωή είναι θέμα επιλογών. 

Αν απλοποιήσεις την όλη κατάσταση αυτή συνοψίζεται σε μια επιλογή. 

Μπορείς να επιλέξεις πώς να αντιδράσεις σε κάθε περίπτωση, μπορείς να επιλέξεις πώς οι άλλοι επηρεάζουν τις διαθέσεις σου, μπορείς να επιλέξεις να είσαι σε καλή ή κακή διάθεση. 

Σε περίληψη : 

Εσύ επιλέγεις πως θα ζήσεις την ζωή σου".

Σκέφτηκα πολύ αυτά που μου είπε ο Πέπε. 

Επειδή αλλάξαμε σπίτι, χάσαμε επαφή, αλλά σκεφτόμουν συχνά τον Πεπέ όταν είχα να πάρω μιαν απόφαση. 

Χρόνια αργότερα έμαθα ότι ο Πέπε έκανε κάτι που ποτέ δεν πρέπει να κάνεις. 

Άφησε την πόρτα ξεκλείδωτη και τρεις οπλισμένοι ληστές μπήκαν να τον ληστέψουν. 

Όταν ο Πέπε, τρέμοντας από φόβο, προσπάθησε να ανοίξει το χρηματοκιβώτιο, το χέρι του γλίστρησε. 

Οι ληστές πανικοβλήθηκαν και τον πυροβόλησαν.

Ο Πεπέ βρέθηκε σχετικά γρήγορα. 

Μετά από 8 δύσκολες ώρες χειρουργείο και εβδομάδες αποκατάστασης ο Πέπε βγήκε από το νοσοκομείο με αρκετές σφαίρες στο σώμα του.
 

Μετά από έξι μήνες συνάντησα τον Πέπε και τον ρώτησα πως είναι. 

Η απάντηση ήταν όπως πάντα. 

«Δεν θα μπορούσα να είμαι καλύτερα»!
 

Όταν τον ρώτησα τι του πέρασε από το μυαλό την μέρα της ληστείας, μου είπε : 

-"Όταν βρέθηκα πληγωμένος ξάπλα στο πάτωμα, σκέφθηκα πως είχα δύο επιλογές: 

Να ζήσω ή να πεθάνω. 

Διάλεξα να ζήσω".

 

- «Δεν φοβήθηκες;» τον ρώτησα. 

Ο Πέπε απάντησε. 

«Οι γιατροί ήταν θαυμάσιοι. 

Δεν κουράζονταν να επαναλαμβάνουν ότι όλα θα πάνε καλά. 

Αλλά όταν με πήγαν στο χειρουργείο και όταν είδα την έκφραση στα πρόσωπά τους τότε πραγματικά φοβήθηκα. 

Διάβαζα στα μάτια τους 'Αυτός τώρα είναι νεκρός'. 

Τότε κατάλαβα ότι έπρεπε να πάρω μιαν απόφαση.»  

«Και τι έκανες;» 

Τον ρώτησα.

Ο Πέπε μου απάντησε: 

«Όταν ο γιατρός με ρώτησε αν ήμουν αλλεργικός σε κάτι, πήρα μια βαθιά ανάσα και φώναξα. 

«Si, γαμώτο!». 

 Ενώ αυτοί γελούσαν εγώ τους είπα. 

 «Διαλέγω να ζήσω. 

Εγχειρήστε με σαν να είμαι ζωντανός όχι πεθαμένος.»

Ο Πέπε επέζησε χάρη στους γιατρούς αλλά κυρίως χάρη στην εκπληκτική στάση του.

Είχε μάθει ότι κάθε μέρα, έχουμε την επιλογή να ζήσουμε πλήρως ή όχι. 

Τελικά, η στάση, αυτό είναι που μετράει.

Τελικά :

Το τι είσαι 

Το πως αισθάνεσαι 

Το πως σε βλέπουν οι άλλοι 

Το πώς ζεις 

Είναι δική σου απόφαση!!!

πηγη:  anthropinessxeseis.blogspot.com

skouliki-skoulikia.blogspot.com