Γιατρός με επιθανάτια
εμπειρία: Βρέθηκα στον παράδεισο, είναι αληθινός.
Η πρώτη περιγραφή
επιθανάτιας εμπειρίας από επιστημονικά χείλη, ενός ειδικού καταξιωμένου
νευροχειρούργου μάλιστα, είναι γεγονός.
Στις 10 Νοεμβρίου 2008 ο δρ Εμπεν
Αλεξάντερ ξύπνησε με πονοκέφαλο.
Μέσα σε 15 λεπτά η ενόχληση μετατράπηκε σε
ανυπόφορο πόνο.
Και λίγες ώρες αργότερα ο νευροχειρουργός και διδάσκων της
Ιατρικής του Χάρβαρντ έπεσε σε κώμα, με τους γιατρούς να επιβεβαιώνουν ότι
προσβλήθηκε από μια «σπάνια μορφή μηνιγγίτιδας», με αποτέλεσμα o εγκέφαλός του
να τεθεί προσωρινά εκτός λειτουργίας – ο ίδιος περιγράφει την κατάστασή του ως
«completely shut down» και «totally offline».
Όταν, επτά ημέρες μετά, ο δρ Αλεξάντερ συνήλθε, άρχισε να μιλάει για φτερωτά
πλάσματα που πετούσαν ανάμεσα σε λευκά σύννεφα, για ένα φτερό μιας γιγάντιας
πεταλούδας και για ουράνιες μουσικές.
Αμέσως μετά, κατέληξε σε ένα συμπέρασμα
απρόσμενο για ειδήμονα της επιστήμης:
Είπε ότι είχε μια απόλυτα αληθινή
μεταθανάτια εμπειρία, η οποία του απέδειξε ότι όχι μόνο υπάρχει Παράδεισος,
αλλά και ότι η συνείδηση είναι κάτι ανεξάρτητο από το σώμα μας.
Το αμερικανικό
περιοδικό «Newsweek» έκανε την ιστορία του εξώφυλλο με τον τίτλο
«Ο Παράδεισος
είναι αληθινός»,
φιλοξενώντας ένα μακροσκελές άρθρο, όπου ο δρ Αλεξάντερ
περιγράφει γλαφυρά όσα έζησε, κρατώντας, ωστόσο, όλες τις ζουμερές λεπτομέρειες
για το 208 σελίδων βιβλίο του με τίτλο «Proof of Heaven:
A Neurosurgeon’s
Journey into the Afterlife»,
το οποίο κυκλοφόρησε στις 23 Οκτωβρίου από τις
εκδόσεις Simon & Schuster.
Ο καθηγητής περιέγραψε τις εμπειρίες του στο αμερικάνικο κανάλι ABC, σε μια
εκπομπή που έσπασε ρεκόρ θεαματικότητας.
«Δεν είχα γλώσσα,
ούτε καμιά από τις γήινες αναμνήσεις μου.
Δεν είχα αίσθηση του σώματος μου
καθόλου, αλλά βρέθηκα σε μια κατάφυτη κοιλάδα από μια άλλη διάσταση, αλλά
υπερ-πραγματική.
Από έναν κόσμο, rich ultra-real world, μιας Ασύλληπτα Σοφής
Σύλληψης.
Βρέθηκα σε ένα μέρος με γαλάζιο ουρανό και μεγάλα, ροζ σύννεφα,
ανάμεσα στα οποία πετούσαν διάφανα πλάσματα.
Από ψηλά ερχόταν ένας ήχος από
δυνατές ψαλμωδίες, ο οποίος σου έδινε την αίσθηση μιας βροχής που σε ακουμπάει,
αλλά δεν σε μουσκεύει.
Ξαφνικά, συνειδητοποίησα ότι δεν ήμουν μόνος.
Μια νέα γυναίκα με ξανθά μαλλιά και μπλε μάτια πετούσε μαζί μου επάνω στο φτερό
μιας γιγάντιας πεταλούδας.
Αν και δεν μου μίλησε, μέσα από το βλέμμα της μου
μετέδωσε μηνύματα που με γέμισαν με ένα απίστευτο αίσθημα ανακούφισης.
“Θα σου
δείξουμε πολλά, αλλά πρέπει να γυρίσεις πίσω”
είπε, δίχως να χρησιμοποιήσει
κανονικές λέξεις.
Τότε φύσηξε ένα ζεστό αεράκι, όπως αυτά του καλοκαιριού,
αλλάζοντας τα πάντα τριγύρω μου με θεϊκό τρόπο.
Καθώς το μυαλό μου κατακλυζόταν
από ερωτήσεις, άρχισα να κινούμαι προς τα κάτω, μέσα σε ένα σκοτεινό, απέραντο
κενό, που ταυτόχρονα με καθησύχαζε.
Στο βάθος του, τρεμόπαιζε μια φωτεινή
σφαίρα και ένιωσα πως ξαναγεννιέμαι».
Ο ίδιος, εξηγεί ότι όλα αυτά αποκλείεται να αποτελούν παραίσθηση:
«..Γνωρίζω
ότι πολλοί θα το αποδώσουν σε παραίσθηση, αλλά εγώ επιστημονικά αποδεικνύω ότι
δεν ήταν ούτε όνειρο ούτε παραίσθηση, ούτε μυθοπλασίες, και προσωπικά γνωρίζω
ότι έχει συμβεί, αλλά έξω από το μυαλό μου.
Οι παραισθήσεις, στις οποίες
αποδίδαμε ως σκεπτικιστές την εξήγηση από τις περιγραφές ασθενών με Επιθανάτιες
Εμπειρίες, απαιτούν τη λειτουργία κάποιου ελάχιστου, βασικού να μη τι άλλο,
συγχρονισμού στο φλοιό του εγκεφάλου.
Στη δική μου περίπτωση, τα επίπεδα της
γλυκόζης που με μια βακτηριακή μηνιγγίτιδα πέφτουν από 100 στο 80 - 60, και με
μια επιθετική μηνιγγίτιδα φτάνουν στο 20, σε μένα είχαν φτάσει στο 1.
Κανένας
ασθενής δε θα θυμόταν τίποτα σ αυτά τα επίπεδα, ούτε ο εγκέφαλος θα ήταν ικανός
να τα παράξει».
Ο Εμπεν Αλεξάντερ στηρίζει την αλήθεια της εμπειρίας του στο γεγονός ότι την
έζησε ενώ βρισκόταν σε κώμα και, όπως υποστηρίζει, ο νεοφλοιός του ήταν τελείως
ανενεργός και όχι απλώς δυσλειτουργικός.
«Αν και θεωρούσα τον εαυτό μου πιστό
χριστιανό, ήμουν περισσότερο κατ’ όνομα, παρά κυριολεκτικά»
τονίζει στο άρθρο
του, θέλοντας να προλάβει όσους χαμογέλασαν ειρωνικά όταν διάβασαν τις
«επουράνιες» περιγραφές του.
Παρ’ ότι θιασώτης της ψυχρής επιστήμης, ο
νευροχειρουργός γράφει ότι έκανε στροφή 180 μοιρών στη ζωή του, γιατί οι
αποδείξεις ήταν πολύ ισχυρές για να τις αγνοήσει.
«Δεν υπάρχει επιστημονική
εξήγηση για το γεγονός ότι, ενώ ήμουν σε κώμα, το μυαλό μου – ο συνειδητός, εσωτερικός
εαυτός μου – ήταν ζωντανό και σε καλή κατάσταση» περιγράφει.
Ενδιαφέρον έχει η περιγραφή του Αλεξάντερ για τον Θεό.
Τον αντιλήφθηκε μέσα από
μια σφαίρα κρυστάλλινου φωτός:
«Ο Θεός ήταν μια απέραντη παρουσία αγάπης, ήταν
το όλον της αιωνιότητας και της υπαρκτής συνείδησης.
Αλλά ήταν αυτή η σφαίρα
κρυστάλλινου φωτός ο απαραίτητος μετασχηματιστής, σαν ένας μεταφραστής που ήταν
απαραίτητος για να υπάρξει το Άπλετο Φως του Θείου και Απίστευτου...»
Τα συμπεράσματα του ίδιου, μετά από την εμπειρία που του άλλαξε τη ζωή, είναι
ότι η επιστήμη θα πρέπει να αλλάξει και να... διευρύνει τους ορίζοντες της:
«Είναι πια ξεκάθαρο για την Σύγχρονη Γνώση ότι πρέπει να αναποδογυρίσουμε το
πλάνο και να το δούμε από την άλλη πλευρά.
Η συνειδητότητα υπάρχει σε μια πολύ
πιο πλούσια μορφή , ελεύθερη και ανεξάρτητη από τον εγκέφαλο, γιατί πηγάζει από
την συνείδηση των ψυχών μας οι οποίες είναι αιώνιες, και το γεγονός ότι η
Επίγνωση, η Συνείδηση, η Ψυχή, το Πνεύμα μας, δεν εξαρτώνται από την ύπαρξη του
εγκεφάλου στο φυσικό σύμπαν.
Στην πραγματικότητα η συνειδητότητα
απελευθερώνεται σε πολύ πιο πλούσια επίγνωση όταν είμαστε Εκτός...»
«Ήταν ένα όνειρο»
Εκτοτε, αρκετοί άλλοι επιστήμονες, όπως γιατροί, νευρολόγοι και ερευνητές,
έσπευσαν να καταρρίψουν πολλά τα επιχειρήματά του.
Για τον Αλεξάντερ, το
γεγονός ότι βίωσε μια τόσο έντονη εμπειρία ενόσω είχε μηδαμινή εγκεφαλική
λειτουργία, όπως υποστηρίζει, αποτελεί ατράνταχτη απόδειξη ότι η συνείδησή του
συνέχισε να υφίσταται και χωρίς την υποβοήθηση του εγκεφάλου.
«Πώς είναι
δυνατόν, όμως, να γνωρίζει πότε είδε όλες αυτές τις “παραδεισένιες” εικόνες;»
ρωτούν οι σκεπτικιστές.
Η απάντηση που δίνουν είναι ότι η όλη εμπειρία έλαβε
χώρα είτε την ώρα που έπεφτε σε κώμα είτε καθώς συνερχόταν από αυτό.
Το ίδιο
πιστεύουν και οι Έλληνες επιστήμονες, όπως ο Παύλος Σακκάς, που μίλησε στο
ΒΗΜΑ:
«Αυτό που αναφέρει ως μεταθανάτια εμπειρία δεν ήταν παρά κάτι ανάλογο με
τα όνειρα που βλέπουμε.
Το στάδιο του ύπνου κατά το οποίο βλέπουμε όνειρα, το
στάδιο REM δηλαδή, διαρκεί ελάχιστα λεπτά, όμως ένα όνειρο μπορεί να
περιλαμβάνει σενάριο με χρονική έκταση ωρών ή και ημερών.
Έτσι και στην
περίπτωσή του, όταν ξύπνησε, θυμήθηκε μια εμπειρία μεγάλης διάρκειας».
Το Μυστικό κληροδοτήθηκε μέσα από τους αιώνες, και
ήταν πολλοί εκείνοι που το πόθησαν, το επιβουλεύτηκαν, το έκλεψαν και το
αγόρασαν με αντίτιμο τεράστια χρηματικά ποσά.
Αυτό το προαιώνιο Μυστικό ήταν
προσβάσιμο σε κάποιους ανθρώπους ―εφευρέτες, επιστήμονες, θεολόγους,
επιχειρηματίες, στοχαστές, καλλιτέχνες― κι ανάμεσα σε αυτούς που κατανόησαν τη
θαυματουργή δύναμή του συγκαταλέγονται ιστορικές προσωπικότητες όπως ο
Πλάτωνας, ο Γαλιλαίος, ο Μπετόβεν, ο Έντισον, ο Κάρνεγκι, ο Αϊνστάιν, ο Μπλέικ.
Τώρα το Μυστικό αποκαλύπτεται σε όλο τον κόσμο.
«Ταξιδεύοντας σε τούτες τις σελίδες και γνωρίζοντας το Μυστικό, θα ανακαλύψετε
με ποιο τρόπο θα μπορέσετε να έχετε, να είστε ή να κάνετε ό,τι θελήσετε. Θα
ανακαλύψετε ποιοι πραγματικά είστε. Θα ανακαλύψετε το αληθινό μεγαλείο που σας
περιμένει»
