Ένα
φτωχό και άστεγο νεαρό παιδί που φορά παλιά και σκισμένα παπούτσια
ανταμώνει ένα συνομήλικό του ο οποίος μάλλον είναι αρκετά
ευκατάστατος.
Το ζηλεύει τόσο πολύ που μετά από έναν μονόλογο με όλη την ψυχή του εύχεται να πάρει την δική του θέση.
Να γίνει από ένα φτωχό παιδί που είναι εκείνο το πλούσιο και καλοντυμένο.
Η ευχή του πραγματοποιείται αλλά τον περιμένει μία πολυ μεγάλη έκπληξη…
Ήμουν λυπημένος που δεν είχα παπούτσια, μέχρι που συνάντησα κάποιον ……….που δεν είχε πόδια.
http://www.pentapostagma.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου