Το βιβλίο αυτό είναι αφιερωμένο στον Γλάρο Ιωνάθαν που ζει μέσα μας!!!
Όλοι όσοι λατρεύουν την ελευθερία, όσοι προχωρούν με πείσμα όταν ξέρουν ότι έχουν δίκιο, όσοι χαίρονται όταν κάνουν κάτι καλά, όσοι ξέρουν ότι υπάρχουν & άλλα πράγματα στον κόσμο εκτός από αυτά που φαίνονται, θα πετούν πάντα μαζί με τον Ιωνάθαν. Ο καθένας μας θα βρει κομμάτια από τον εαυτό του στον Γλάρο Ιωνάθαν.
Ένα μοναδικό βιβλίο που έχει πουλήσει πάνω από 35.000.000 αντίτυπα. Είναι ένα βιβλίο σταθμός στην εξέλιξη & στην ανάπτυξη. Διαβάζετε από όλους & όχι μόνο για μια φορά. Κάθε φορά που θα το διαβάζετε θα ανακαλύπτετε καινούρια κομμάτια του γλάρου που ζει μέσα σας.
Αποσπάσματα από το βιβλίο.
Ήταν πρωί
κι ο πρωτόβγαλτος ήλιος λαμποκοπούσε ολόχρυσος πάνω στην επιφάνεια μιας γαληνεμένης θάλασσας. Ένα μίλι από την ακρογιαλιά, μια ψαρόβαρκα είχε πιάσει φιλίες με τα νερά όταν ήχησαν στον αέρα οι λέξεις που σήμαιναν «ώρα για πρωινό» και μια χιλιάδα γλάροι κατέφθασαν. Χοροπηδούσαν με πονηριά & προσπαθούσαν να αποφύγουν το ράμφος ο ένας του άλλου καθώς καβγάδιζαν μεταξύ τους για τη λιγοστή τροφή. Ήταν το ξεκίνημα μιας καινούριας πολυάσχολης μέρας. Μακριά τους, όμως, πέρα από τη βάρκα & το ακρογιάλι, μόνος, ολομόναχος, ασκούνταν ο Ιωνάθαν Λίβινγκστον ο Γλάρος……….
Δεν ήταν ένα πουλί σαν όλα τα άλλα…..
Οι πιο πολλοί γλάροι μαθαίνουν μόνο τις βασικές αρχές της πτήσης, δηλαδή πώς να πετούν για να φτάσουν από την ακροθαλασσιά στην τροφή τους & πάλι πίσω. Γι΄αυτούς δεν έχει σημασία το πέταγμα αλλά το φαγητό.
Όμως για τούτον εδώ τον γλάρο, μετρούσε πολύ περισσότερο η χαρά του να πετάει. Πάνω από κάθε τι άλλο ο Ιωνάθαν Λίβινγκστον ο Γλάρος , λάτρευε το πέταγμα…..
«Γιατί Ίωνα, γιατί;» τον ρώτησε μια φορά η μητέρα του.
« Γιατί δεν μπορείς να είσαι σαν όλα τα άλλα γλαροπούλια; Γιατί δεν αφήνεις τα χαμηλά πετάγματα για τους πελεκάνους & τα άλμπατρος; Γιατί δεν τρως; Φτερό & κόκκαλο είσαι, γιόκα μου!»……
«Άκου δω Ιωνάθαν», είπε ο πατέρας του.
« Όπου να΄ναι μπαίνει ο χειμώνας. Οι βάρκες θα λιγοστέψουν & τα αφρόψαρα θα κολυμπάνε στα βαθιά. Αν υπάρχει κάτι που πρέπει να μάθεις, είναι πώς να εξασφαλίζεις την τροφή σου. Καλά & άγια αυτά που αραδιάζεις για το πέταγμα, αλλά δεν γεμίζουν το στομάχι. Μην ξεχνάς ότι ο λόγος που πετάς είναι για να βρίσκεις την τροφή σου»……..
Καθώς βούλιαζε όλο & περισσότερο στο νερό, μέσα του αντήχησε μια παράξενη, υπόκωφη φωνή. Δεν υπάρχει τρόπος να τα καταφέρω. Ένας απλός γλάρος είμαι, περιορισμένος από την ίδια μου τη φύση……. Δίκιο είχε ο πατέρας μου……Πρέπει να ξεχάσω αυτές τις ανοησίες…. Πρέπει να γυρίσω πίσω στο Σμήνος & να μείνω ικανοποιημένος μ΄αυτό που είμαι, ένας φουκαράς γλάρος με περιορισμένες δυνατότητες………
Με το που χάραξε η μέρα, ο Ιωνάθαν ο Γλάρος άρχισε πάλι να εξασκείται……& πραγματοποίησε την πρώτη ακροβατική πτήση που έγινε ποτέ από γλάρους της γης……
Όταν γύρισε να βρει το Σμήνος, είχε πια νυχτώσει για τα καλά…..
Μόλις το μάθουν θα ξετρελαθούν από τη χαρά τους.
Πόσα πολλά πράγματα υπάρχουν τώρα στη ζωή…..
Μπορούμε να βγούμε από την άγνοια, να δούμε τους εαυτούς μας σαν πλάσματα κοντά στο τέλειο, με πνεύμα & ικανότητες.
Μπορούμε να είμαστε ελεύθεροι……
«Γλάρε Ιωνάθαν Λίβινγκστον» , είπε ο Γέροντας « Στάσου στο κέντρο για ατίμωση!»
«…. Κάποια μέρα, θα μάθεις πως η ανευθυνότητα δεν αποδίδει. Η ζωή είναι το άγνωστο & τίποτα δεν μπορεί να γίνει γνωστό, εκτός από το γεγονός ότι ερχόμαστε στον κόσμο για να τρώμε & να παραμείνουμε ζωντανοί όσο περισσότερο μπορούμε». ……
Τον εξόρισαν & τον καταδίκασαν να ζει μια μοναχική ζωή…….
Ο Ιωνάθαν ο Γλάρος ….πέταξε πολύ μακριά….
Η μεγάλη του θλίψη δεν οφειλόταν τόσο στη μοναξιά όσο ότι οι άλλοι γλάροι δεν θέλησαν να πιστέψουν στο μεγαλείο της πτήσης που τους περίμενε. Είχαν αρνηθεί να ανοίξουν τα μάτια τους & να δουν.
Εκείνος πάλι, κάθε μέρα, μάθαινε & πιο πολλά.
Έμαθε ότι μια αεροβική βουτιά με μεγάλη ταχύτητα μπορούσε να τον φέρει στις αγέλες των σπάνιων & γευστικών ψαριών που συνωστίζονταν τρία μέτρα κάτω από την επιφάνεια του ωκεανού.
Έμαθε πως δεν χρειαζόταν πια ψαρόβαρκες & μπαγιάτικο ψωμί για να επιβιώσει.
Έμαθε να κοιμάται στον αέρα & χαράζοντας μια νυχτερινή πορεία διαμέσου του θαλασσινού ανέμου, κάλυπτε εκατό μίλια από το ηλιοβασίλεμα μέχρι το χάραμα.
Ασκώντας τον ίδιο εσωτερικό έλεγχο, πετούσε μέσα από πυκνές θαλασσινές ομίχλες κι ανέβαινε ψηλά από πάνω τους σε αστραφτερούς, καταγάλανους ουρανούς….την ίδια ακριβώς στιγμή που όλοι οι άλλοι γλάροι στέκονταν στο έδαφος & δεν ήξεραν τίποτε άλλο εκτός από ομίχλες & βροχές.
Έμαθε ακόμα να ιππεύει τους δυνατούς ανέμους που τον έφερναν βαθιά στο εσωτερικό της χώρας, όπου χόρταινε με διάφορα γευστικά έντομα.
Όλα όσα κάποτε οραματιζόταν για το Σμήνος, τώρα τα κέρδιζε μόνο για τον εαυτό του. Έμαθε να πετάει & δεν μετάνιωνε για το τίμημα που είχε πληρώσει. Ο Ιωνάθαν ο Γλάρος ανακάλυψε ότι η ανία, ο φόβος & ο θυμός αποτελούν τις αιτίες που ο βίος των γλάρων είναι τόσο σύντομος & με αυτά τα συναισθήματα διωγμένα οριστικά από το νου του, μπόρεσε & έζησε μια μακρόχρονη & ευτυχισμένη ζωή…..
……..Με έχουν ρωτήσει επανειλημμένα τι μπορεί να σημαίνει για τον κόσμο αυτό το μικρό βιβλίο & ποτέ δεν μπόρεσα να απαντήσω. Από τη στιγμή που «νόημα» έχει οτιδήποτε αλλάζει τη σκέψη μας κι επομένως τη ζωή μας, το τι μπορεί να σημαίνει κάθε βιβλίο εξαρτάται από το τι συμβαίνει στο μυαλό του αναγνώστη του……
Richard Bach, Καλοκαίρι 1990
Από τον Επίλογο του βιβλίου
Ο Γλάρος Ιωνάθαν Λίβινγκστον είναι το πρώτο απίστευτα πετυχημένο βιβλίο του Richard Bach, ακολούθησαν τα άλλα best sellers:
Ψευδαισθήσεις,
Γέφυρα Παντοτινής Αγάπης,
Ένα,
Απόδραση από τη σιγουριά &
Μέσα από το Νου.
Όλα κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Διόπτρα.
Ένα μοναδικό βιβλίο που έχει πουλήσει πάνω από 35.000.000 αντίτυπα. Είναι ένα βιβλίο σταθμός στην εξέλιξη & στην ανάπτυξη. Διαβάζετε από όλους & όχι μόνο για μια φορά. Κάθε φορά που θα το διαβάζετε θα ανακαλύπτετε καινούρια κομμάτια του γλάρου που ζει μέσα σας.
Αποσπάσματα από το βιβλίο.
Ήταν πρωί
κι ο πρωτόβγαλτος ήλιος λαμποκοπούσε ολόχρυσος πάνω στην επιφάνεια μιας γαληνεμένης θάλασσας. Ένα μίλι από την ακρογιαλιά, μια ψαρόβαρκα είχε πιάσει φιλίες με τα νερά όταν ήχησαν στον αέρα οι λέξεις που σήμαιναν «ώρα για πρωινό» και μια χιλιάδα γλάροι κατέφθασαν. Χοροπηδούσαν με πονηριά & προσπαθούσαν να αποφύγουν το ράμφος ο ένας του άλλου καθώς καβγάδιζαν μεταξύ τους για τη λιγοστή τροφή. Ήταν το ξεκίνημα μιας καινούριας πολυάσχολης μέρας. Μακριά τους, όμως, πέρα από τη βάρκα & το ακρογιάλι, μόνος, ολομόναχος, ασκούνταν ο Ιωνάθαν Λίβινγκστον ο Γλάρος……….
Δεν ήταν ένα πουλί σαν όλα τα άλλα…..
Οι πιο πολλοί γλάροι μαθαίνουν μόνο τις βασικές αρχές της πτήσης, δηλαδή πώς να πετούν για να φτάσουν από την ακροθαλασσιά στην τροφή τους & πάλι πίσω. Γι΄αυτούς δεν έχει σημασία το πέταγμα αλλά το φαγητό.
Όμως για τούτον εδώ τον γλάρο, μετρούσε πολύ περισσότερο η χαρά του να πετάει. Πάνω από κάθε τι άλλο ο Ιωνάθαν Λίβινγκστον ο Γλάρος , λάτρευε το πέταγμα…..
«Γιατί Ίωνα, γιατί;» τον ρώτησε μια φορά η μητέρα του.
« Γιατί δεν μπορείς να είσαι σαν όλα τα άλλα γλαροπούλια; Γιατί δεν αφήνεις τα χαμηλά πετάγματα για τους πελεκάνους & τα άλμπατρος; Γιατί δεν τρως; Φτερό & κόκκαλο είσαι, γιόκα μου!»……
«Άκου δω Ιωνάθαν», είπε ο πατέρας του.
« Όπου να΄ναι μπαίνει ο χειμώνας. Οι βάρκες θα λιγοστέψουν & τα αφρόψαρα θα κολυμπάνε στα βαθιά. Αν υπάρχει κάτι που πρέπει να μάθεις, είναι πώς να εξασφαλίζεις την τροφή σου. Καλά & άγια αυτά που αραδιάζεις για το πέταγμα, αλλά δεν γεμίζουν το στομάχι. Μην ξεχνάς ότι ο λόγος που πετάς είναι για να βρίσκεις την τροφή σου»……..
Καθώς βούλιαζε όλο & περισσότερο στο νερό, μέσα του αντήχησε μια παράξενη, υπόκωφη φωνή. Δεν υπάρχει τρόπος να τα καταφέρω. Ένας απλός γλάρος είμαι, περιορισμένος από την ίδια μου τη φύση……. Δίκιο είχε ο πατέρας μου……Πρέπει να ξεχάσω αυτές τις ανοησίες…. Πρέπει να γυρίσω πίσω στο Σμήνος & να μείνω ικανοποιημένος μ΄αυτό που είμαι, ένας φουκαράς γλάρος με περιορισμένες δυνατότητες………
Με το που χάραξε η μέρα, ο Ιωνάθαν ο Γλάρος άρχισε πάλι να εξασκείται……& πραγματοποίησε την πρώτη ακροβατική πτήση που έγινε ποτέ από γλάρους της γης……
Όταν γύρισε να βρει το Σμήνος, είχε πια νυχτώσει για τα καλά…..
Μόλις το μάθουν θα ξετρελαθούν από τη χαρά τους.
Πόσα πολλά πράγματα υπάρχουν τώρα στη ζωή…..
Μπορούμε να βγούμε από την άγνοια, να δούμε τους εαυτούς μας σαν πλάσματα κοντά στο τέλειο, με πνεύμα & ικανότητες.
Μπορούμε να είμαστε ελεύθεροι……
«Γλάρε Ιωνάθαν Λίβινγκστον» , είπε ο Γέροντας « Στάσου στο κέντρο για ατίμωση!»
«…. Κάποια μέρα, θα μάθεις πως η ανευθυνότητα δεν αποδίδει. Η ζωή είναι το άγνωστο & τίποτα δεν μπορεί να γίνει γνωστό, εκτός από το γεγονός ότι ερχόμαστε στον κόσμο για να τρώμε & να παραμείνουμε ζωντανοί όσο περισσότερο μπορούμε». ……
Τον εξόρισαν & τον καταδίκασαν να ζει μια μοναχική ζωή…….
Ο Ιωνάθαν ο Γλάρος ….πέταξε πολύ μακριά….
Η μεγάλη του θλίψη δεν οφειλόταν τόσο στη μοναξιά όσο ότι οι άλλοι γλάροι δεν θέλησαν να πιστέψουν στο μεγαλείο της πτήσης που τους περίμενε. Είχαν αρνηθεί να ανοίξουν τα μάτια τους & να δουν.
Εκείνος πάλι, κάθε μέρα, μάθαινε & πιο πολλά.
Έμαθε ότι μια αεροβική βουτιά με μεγάλη ταχύτητα μπορούσε να τον φέρει στις αγέλες των σπάνιων & γευστικών ψαριών που συνωστίζονταν τρία μέτρα κάτω από την επιφάνεια του ωκεανού.
Έμαθε πως δεν χρειαζόταν πια ψαρόβαρκες & μπαγιάτικο ψωμί για να επιβιώσει.
Έμαθε να κοιμάται στον αέρα & χαράζοντας μια νυχτερινή πορεία διαμέσου του θαλασσινού ανέμου, κάλυπτε εκατό μίλια από το ηλιοβασίλεμα μέχρι το χάραμα.
Ασκώντας τον ίδιο εσωτερικό έλεγχο, πετούσε μέσα από πυκνές θαλασσινές ομίχλες κι ανέβαινε ψηλά από πάνω τους σε αστραφτερούς, καταγάλανους ουρανούς….την ίδια ακριβώς στιγμή που όλοι οι άλλοι γλάροι στέκονταν στο έδαφος & δεν ήξεραν τίποτε άλλο εκτός από ομίχλες & βροχές.
Έμαθε ακόμα να ιππεύει τους δυνατούς ανέμους που τον έφερναν βαθιά στο εσωτερικό της χώρας, όπου χόρταινε με διάφορα γευστικά έντομα.
Όλα όσα κάποτε οραματιζόταν για το Σμήνος, τώρα τα κέρδιζε μόνο για τον εαυτό του. Έμαθε να πετάει & δεν μετάνιωνε για το τίμημα που είχε πληρώσει. Ο Ιωνάθαν ο Γλάρος ανακάλυψε ότι η ανία, ο φόβος & ο θυμός αποτελούν τις αιτίες που ο βίος των γλάρων είναι τόσο σύντομος & με αυτά τα συναισθήματα διωγμένα οριστικά από το νου του, μπόρεσε & έζησε μια μακρόχρονη & ευτυχισμένη ζωή…..
……..Με έχουν ρωτήσει επανειλημμένα τι μπορεί να σημαίνει για τον κόσμο αυτό το μικρό βιβλίο & ποτέ δεν μπόρεσα να απαντήσω. Από τη στιγμή που «νόημα» έχει οτιδήποτε αλλάζει τη σκέψη μας κι επομένως τη ζωή μας, το τι μπορεί να σημαίνει κάθε βιβλίο εξαρτάται από το τι συμβαίνει στο μυαλό του αναγνώστη του……
Richard Bach, Καλοκαίρι 1990
Από τον Επίλογο του βιβλίου
Ο Γλάρος Ιωνάθαν Λίβινγκστον είναι το πρώτο απίστευτα πετυχημένο βιβλίο του Richard Bach, ακολούθησαν τα άλλα best sellers:
Ψευδαισθήσεις,
Γέφυρα Παντοτινής Αγάπης,
Ένα,
Απόδραση από τη σιγουριά &
Μέσα από το Νου.
Όλα κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Διόπτρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου